Doei India, Hallo Nederland!

8 december 2012 - Neede, Nederland

 

Hallo allemaal,

Op de laatste dag in India heb ik geen tijd meer gehad om nog een reisverslag te schrijven over mijn belevenissen, maar we hebben op deze dag nog zoveel meegemaakt dus daarom bij deze nog een laatste update.

Gistermorgen zijn we na het interview om 11:45 uur uitgecheckt bij het hotel. Gelukkig konden we wel onze bagage achterlaten bij het hotel, zodat we dit niet de hele dag mee hoefden te nemen. Allereerst zijn we een soort stadswandeling gaan maken. Direct de eerste straat nadat we het hotel uitkwamen werden we al achterna gezeten door mannen die ballonnen aan ons wilden verkopen. Ze hadden zelf van die hele grote mooie gekleurde ballonnen als voorbeeld in de handen. Wij vonden deze er wel leuk uitzien en hebben dus ook gevraagd wat ze kosten. 100 Roepies (ongeveer € 1,50) dus wij dachten, mooi goedkoop dus meenemen! Helaas bleek het toch wel iets anders. Ze hadden ons namelijk van die kleine ballonnen gegeven, het formaat wat hier ook in de winkels te koop is. Foutje bedankt!

Een straatje verderop stonden er weer mensen met deze soort ballonnen. Onze fotograaf heeft daar een ruilhandel gedaan. Hij heeft de kleine ballonnen ingeleverd en tegen bijbetaling kon hij een formaat groter kopen. Ik vond dat veel te duur voor een paar ballonnen, dus heb dat niet gedaan. Even later kwamen we nog een verkoper van ballonnen tegen en die had blijkbaar nog een formaat groter. Dus weer is er een ruilhandel gedaan. Toen we gingen omrekenen wat onze fotograaf uiteindelijk had betaald voor deze ballonnen bleek dat ongeveer € 15,00 te zijn! Mooi opgelicht dus.

Na een eindje wandelen kwamen we op een soort plein uit met een grote poort en enkele bijzondere gebouwen. Hier wilden wij graag foto’s van maken, maar daar kregen we amper de kans voor. Er stond namelijk alweer een hele groep jongens om ons heen en die wilden allemaal met ons op de foto. Op een gegeven moment werd het zelfs zo erg dat ze ons helemaal omsingelden. Toen werd het mij te gek en heb ik mij door de menigte heen geduwd. Lana kwam er eerst helemaal niet meer tussenuit, maar naar even duwen is het haar ook gelukt. Daarna zijn we alleen nog maar strak rechtdoor gelopen en heb ik met de camera achteruit foto’s gemaakt op goed geluk. Gek genoeg waren ze allemaal nog mooi gelukt ook!

Tussen de middag hebben we lekker drinken met een gebakje gegeten in een westers restaurantje. Het smaakte erg goed! Daarna hadden we afgesproken dat we om 14:00 uur terug bij het hotel zouden zijn om vanuit daar een tour door de grootste sloppenwijk van Mumbai te maken. De taxichauffeur stond ons al op te wachten, want het was namelijk nog een uur rijden met de auto.

De taxichauffeur was erg aardig en hij heeft ons zelfs onderweg allerlei highlights van de stad laten zien. Onderweg zijn we enkele keren gestopt om foto’s te maken en we zijn veel te weten gekomen over de stad. Aangezien het best druk was op de weg, kwamen we na ongeveer anderhalf uur aan bij de sloppenwijk. Op het eerste oog zag het er nog niet eens zo slecht uit. Mensen hadden allemaal huisjes en betaalden hier ook gewoon huur voor. Daarnaast waren er veel winkeltjes, dus de mensen konden in hun eigen wijk de boodschappen doen.

Hoe verder we sloppenwijk ingingen hoe slechter het werd. Op een gegeven moment kwamen we in een smal straatje waar de mensen leefden in zelfgemaakte hutjes en er lag allemaal vuil op straat. Ook stond het heel erg in dit straatje. Dat was toch best wel zielig en dan krijg je ook echt wel een schuldgevoel. Op zo’n moment besef je je pas echt hoe goed wij het hier in Nederland hebben.

Toch waren de mensen in deze sloppenwijk allemaal erg vriendelijk en ze wilden weer graag op de foto. Dit was wel erg bijzonder. We hebben ongeveer een uurtje rondgelopen in deze sloppenwijk en daarna zijn we weer per taxi teruggegaan. Op de heenweg had de taxichauffeur ons een marktje aangewezen waar allemaal nepmerk spullen te koop waren. Daar wilden wij wel even heen en de chauffeur heeft ons hier ook afgezet.

De taxichauffeur was een man die het niet erg breed had. Hij had kinderen die hij graag naar school wilde laten gaan en daar moest hij heel hard voor werken. Hij woonde zelf 80 kilometer buiten de stad en leefde in zijn taxi. Eens in de drie maanden ging hij naar zijn gezin. Hij vertelde dat hij dag en nacht werkte als hij genoeg werk had en daarmee verdiende hij ongeveer 6.000 Roepies in de maand, dit is omgerekend ongeveer €90,00. Erg weinig dus!

Omdat hij zo zijn best had gedaan om ons van alles te vertellen en te laten zien hadden we hem 600 Roepies fooi gegeven (ongeveer € 9,00). Hij zwaaide met het geld en riep It’s my Lucky day! Dan voel je je toch wel goed dat je iemand met een kleinigheidje (voor ons dan) zo blij kunt maken. Hij heeft ons wel drie keer bedankt en daarna zijn we uitgestapt.

Op het marktje waar we naartoe gingen was alles echt spotgoedkoop, maar toch is het de gewoonte om nog van de prijs af te dingen. Meestal kregen we de spullen die we wilden kopen voor 2/3 van de prijs, echt ongelooflijk! We hebben allemaal wat leuke dingen gekocht.

Om 19:30 uur zijn we naar een restaurant gegaan. De hele week stond al in het teken van Indiaas eten en daar hadden we een keertje geen zin in. In het restaurant waar we zaten konden we heerlijke franse frietjes bestellen en een kip cordon blue, helemaal perfect dus! Ik moet ook zeggen dat het me goed heeft gesmaakt.

Na het eten dachten we even snel naar het hotel terug te lopen, maar we waren de weg een beetje kwijt geraakt. Gelukkig herkende we op een gegeven moment het plein waar we diezelfde middag hadden gelopen en dus wisten we dat we in de buurt van het hotel waren. Precies om 20:30 uur kwamen we weer bij het hotel aan en de taxichauffeur stond al op ons te wachten. We hadden namelijk ’s middags overlegd dat diezelfde man ons naar het vliegveld bracht.

We kwamen rond 21:30 uur aan op het vliegveld, eigenlijk veel te vroeg want we vlogen pas om 1:30 ’s nachts. Aangezien we nog souvenirs moesten kopen, was het wel fijn om iets eerder op het vliegveld te zijn. Jammer genoeg hadden ze in India zelf helemaal geen souvenirs, omdat het niet zo toeristisch is. Ook op het vliegveld viel het erg tegen.

Al ruim van tevoren zaten we bij de gate om te vertrekken. Toen bleek dat we 20 minuten vertraging hadden. Het boarden ging al met al redelijk snel en we vertrokken toch nog iets eerder dan gepland. Normaal gesproken kan ik prima slapen in het vliegtuig, alleen dit keer lukte het helaas niet. En dat terwijl mijn ogen bijna dichtvielen van vermoeidheid.

Eigenlijk zouden we om 6:50 uur ’s ochtends landen op Schiphol, maar het is iets later geworden. Om 7:15 uur stonden we veilig aan de grond. Ik was blij dat we konden landen door alle sneeuw die voorspeld was. De paspoortcontrole en het afhalen van de bagage ging allemaal super snel en ongeveer een kwartier later stonden we dus ook al in de aankomsthal.

Peter kwam mij ophalen en die stond ons al op te wachten. Ik heb afscheid genomen van Lana en de fotograaf en daarna zijn we naar huis gereden. Onderweg hebben we nog best wel last gehad van de sneeuw en we hebben er ook een behoorlijk tijdje over gedaan om thuis te komen. Iedereen was blij dat ik weer veilig thuis was gekomen.

Door deze reis ben ik fantastische ervaringen rijker en ook besef je nu je thuis bent pas eigenlijk hoe goed wij het in Nederland hebben. Ik heb een geweldige tijd gehad in India.

Voor deze reis was dit mijn laatste verslag. Ik vind het heel erg leuk om te zien dat zoveel mensen mijn blog hebben gelezen. Iedereen bedankt voor de leuke reacties!!


Groetjes Ellen Tijert